บทที่ 532

ภายในห้องเงียบสงบไร้เสียงใดๆ

หากไม่ใช่เพราะกลิ่นหอมอ่อนๆ ของไม้ที่ยังคงเหลืออยู่บนหมอนจากผู้ชายคนนั้น ที่นี่เหมือนไม่มีใครเคยมา มีเพียงเจียงหยวนคนเดียว

เธอค่อยๆ พลิกตัว แบมือทั้งสองข้างวางลงบนรอยบุ๋มที่ผู้ชายคนนั้นเพิ่งนอน มือทั้งสองค่อยๆ ประกบกัน

รู้สึกเหมือนกำลังกอดเขา

เมื่อความอบอุ่นในฝ่ามือค่อยๆ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ